اثر سطوح مختلف ترئونین جیره آغازین بر بیان ژن های اینترلوکین-8 و اینترفرون-آلفا موثر بر سیستم ایمنی در جوجه های گوشتی سویه آرین

چکیده در کنار تغذیه، پتانسیل ژنتیکی طیور در عملکرد صفات تولیدی از اهمیت به سزایی برخوردار است. بررسی اینکه چه حیواناتی با پتانسیل ژنتیکی بهتر قادر خواهند بود که از میزان غذای مصرفی، بیشترین تولید یا بهترین راندمان را کسب کنند، منجر به ایجاد شاخه ی جدیدی در میان علوم به نام ژنومیکس تغذیه ای گردیده است. در مطالعه حاضر، تاثیر سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین در جیره غذایی بر بیان ژن های اینترلوکین-8 و اینترفرون-آلفا در جوجه گوشتی سویه آرین مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش با استفاده از 720 قطعه جوجه گوشتی در دوره آغازین(21-0 روزگی) در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 6 سطح ترئونین(66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و 16/1 درصد) با 4 تکرار و 30 جوجه در هر تکرار انجام شد. در سن 21 روزگی پرنده کشتار و نمونه روده ازقسمت ژژنوم جهت بررسی بیان ژن تهیه شد. به منظور بررسی بیان ژن ابتدا کل rna از سطح بافت روده استخراج و پس از سنتز cdna، میزان بیان ژن به روش بیان نسبی (نسبت به ژن استاندارد) و با استفاده از تکنیک realtime-pcr نسبی اندازه گیری شد. ژن gapdh به عنوان ژن کنترل داخلی مورد استفاده قرار گرفت. تفاوت سیکل آستانه هر نمونه از ژن استاندارد در قالب مدل طرح کاملا تصادفی رویه عمومی خطی با استفاده از نرم افزار rمورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطوح ترئونین مورد مطالعه (تیمارها) اثر معنی دار آماری بر بیان ژن های اینترلوکین-8 و اینترفرون آلفا داشت(05/0p <). مقادیر ct? در سطوح ترئونین نشان داد در مقایسه با ژن house keepingبیان ژن اینترفرون آلفا افزایش و بیان ژن اینترلوکین-8 کاهش یافته است. برای بیان نسبی ژن نیاز به گروه کنترل بود، لذا تیمار چهارم با سطح 96/0 درصد ترئونین به عنوان معیار سنجش بیان ژن درنظرگرفته شد. در جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 86/0 درصد ترئونین در ژن اینترلوکین-8 بیشترین تفاوت معنی داری در غشای روده مشاهده شد و در جیره حاوی 06/1 درصد ترئونین بیشترین بیان در ژن اینترفرون-آلفا مشاهده گردید. کلمات کلیدی: بیان ژن، اینترلوکین-8، اینترفرون آلفا، ترئونین، جوجه گوشتی